Royaal en gastronomisch gevulde manden

“Na de algemene restaurantsluiting ben ik in een gestructureerd stappenplan gerold. In eerste instantie wilde ik vooral mijn teams financiële zekerheid bieden. Daarna wilde ik mijn steentje bijdragen door ziekenhuizen te helpen met het bereiden van maaltijden.

Mijn moestuin, die liet de coronacrisis geheel aan zich voorbijgaan met alweer een fantastische oogst. Ik wilde die ook in de kijker blijven zetten, net zoals ik ervoor deed met de ‘mandjes van L’air du temps’, vol heerlijke groenten en prachtige producten van mijn leveranciers. Bijvoorbeeld een mooie forel, echte hoeveboter, brood uit onze eigen oven of wijn van onze wijngaard.

Door zo’n mandje te kopen steunen onze klanten tegelijk ziekenhuizen en daklozen. Per verkochte mand in L'air du temps in Liernu en de SAN-vestiging in de Brusselse Zavelwijk gaat er vijf euro naar hen.“

“Mijn bank toonde zich als een echte partner met wie we onmiddellijk in gesprek konden gaan. We hebben al van in het begin dezelfde contactpersoon. Ze volgt de groei en kent de investeringen van L’air du temps van de afgelopen twee jaar.

“Ik blijf kiezen voor kwaliteit. Er zullen minder klanten in het restaurant zijn, maar zo kunnen we nog meer oog voor de details hebben. In feite blijf ik mijn eigen pad bewandelen. Zoals altijd zal ik razendsnel inpikken op mogelijke beslissingen of maatregelen.

Dat betekent: mijn rol als tussenpersoon tussen producenten en consumenten voortzetten, een evenwichtig uurrooster voor mijn medewerkers bewaken, misschien een kleine bakkerij openen in L'air du temps, aangezien we daar nu toch al ons eigen brood bakken, de verdeling van eerlijke producten uitbreiden…

Er is vanalles mogelijk. Onze moestuin of onze wil om volledig zelfvoorzienend te werken zijn zowel persoonlijke als zakelijke keuzes. En die keuzes tonen hoe ik de toekomst zie.“

“Ik heb de lockdown in een van de gastenkamers van L'air du temps doorgebracht. Zo bleef ik in nauw contact met mijn moestuin en met hoofdtuinier Benoît Blairvacq. Ik vind continuïteit belangrijk.

Deze crisis kan ons leren om meer op onszelf te concentreren. Om naar binnen te kijken, maar ons tegelijk open te stellen voor anderen. Ik heb 85 mensen in dienst en we hebben voortdurend contact gehouden. Deze periode heeft me veel geleerd over het karakter en de motivatie van mijn medewerkers.

Zelf beschouw ik dienen – in de letterlijke zin van het woord – als mijn vak: ik wil een vleugje geluk creëren voor mijn klanten die me zoveel teruggeven, en ik wil helpen waar ik kan. We zijn niet verantwoordelijk voor wat er gebeurd is tijdens deze crisis, maar we bepalen wel mee hoe het verder zal verlopen.“